De laatste week

Omdat nu eindelijk officieel mijn laatste week platte rust ingegaan is, zal ik nog maar even een klein blogje maken.

Zo heb ik vorige week pas mij gemotiveerd gekregen om het borduursel op een babybroekje, dat ik al enkele maanden terug gemaakt had, af te maken.

zie hier het resultaat:





Het werd tijd, want binnenkort zal ik het ook iemand aan kunnen doen waarschijnlijk. :)

Het is trouwens niet echt iets in mijn stijl, maar het was een restje stof dat ik om mee te oefenen in huis had (nog uit mijn moeders restjes-voorraad gehaald), en met de cupcake erop heeft het toch nog iets vrolijks. Het broekje is trouwens handgemaakt :p uit noodzaak eerder, omdat ik zelf geen naaimachine bezit. (en daar ik op rust zat, niet veel keuze had)

Mijn stijl zou allemaal rood en wit en zwart zijn :p ... Nuja, andere kleuren zijn ook leuk, maar pastelkleurtjes en dergelijks vind ik maar niets.
Toch heb ik wel een aantal klassiek te noemen babykleertjes, maar ach, kleren zijn kleren, en op zich maakt het allemaal niet zoveel uit.
Zolang ze maar goedgemutst en warm ingeduffeld kan zijn ;) .

verders heb ik nog wel wat dingetjes gemaakt, zoals deze:



een uilenvestje in beige.

Stijn ziet graag bruin, beige, ecru, enzovoort...

en dan nog van die dingetjes, zoals kousjes.

Ondertussen ben ik het ontzettend beu om hier maar wat te liggen.

Nog even... nog heel even...

This must be knitters heaven

Het is een tijdje geleden weer sinds ik gepost heb.

Maar aangezien ik op platte rust lig, kan er ook niet veel gebeuren natuurlijk.

Desondanks heb ik wel een weekje ziekenhuis gehad. Week 27 van mijn zwangerschap heb ik daar doorgebracht, hoofdzakelijk voor de longrijpers te krijgen. Dit zijn een soort corticosteroïden (iets dat ook wordt aangemaakt door je bijnierschors op momenten van stress, het werkt de effecten van activerende stresshormonen zoals adrenaline tegen). Deze blijken als extra effect te hebben dat ze de longetjes van ongeborenen sneller doen rijpen.

Ik ben feitelijk daar niet voor binnengegaan hoor. Ik kreeg op zaterdagavond nogal veel harde buiken en krampen, die ondanks de pre par niet over gingen. Maar toen we op de materniteit waren, is het dan toch nog 'vanzelf' over gegaan. (of de pillen deden hun werk uiteindelijk toch nog?)

Verder vul ik mijn tijd met het lekkere ouderwetse breien, hoewel het tegenwoordig weer hip is. Ik heb de basis hiervan nog geleerd gehad als kind, maar ik had toen niet echt het geduld om de meer gevorderde technieken te leren, vooral omdat het te traag vooruit ging naar mijn zin.
Maar nu ik hier toch maar lig, heb ik het eens heropgenomen en ik ben tot de aangename verrassing gekomen dat er eigenlijk weinig moeilijks aan is, mede dankzij youtube en al de makkelijk en snel te vinden info tegenwoordig. Het is op en al af en toe een beetje prutsen als je op kleine naalden bezig bent, of als je een beetje te vast gebreid had en dan twee steken moet samenbreien :p .

In elk geval, het is meditatief en laat de tijd een beetje sneller gaan. En het maakt het liggen wat makkelijker vol te houden, ik ben het serieus beu aan het worden dat gevecht met de zwaartekracht.
Want dat is het tenslotte, ik moet niet enkel blijven liggen om de weeën te voorkomen (dat is alleen nuttig als je ook werkelijk meer last hebt, maar met die pillen gaat het wel) , maar ik moet vooral liggen omdat mijn baarmoederhals niet dicht wil blijven (insufficiënt). En dat is wat men wel eens verward. Ik kan niet rustig ergens gaan zitten bijvoorbeeld, want dan is de zwaartekracht in het voordeel, en een rustig wandelingetje zit er helemaal niet in.
Behalve het wandelingetje naar het toilet en het uitje in de douche. :p

Nuja, het bezig zijn met mijn handen houdt me sowieso al rustig en geconcentreerd en zo kan ik beter bv. een film volgen of gesprek voeren.
En nu is dat mijn redding.

Daarnaast is het ook nog eens productief. Hoewel ik toch ook dingen maak die me minder aanstaan, maar ik vind het teveel zonde om weg te doen. En al gaande leer ik.

Zoals deze in mijn ogen lelijke baby-laarsjes:



Wat ik al een stuk mooier vindt zijn de duimloze handschoentjes waar ik nog aan bezig ben. Eentje is er al af:



Waar ik ook nog aan bezig ben, is een babydekentje. Een licht en los, niet dik en stevig, zodat het het hele jaar door gebruikt kan worden.
In mooi, mooi, rood en met een simpel kabelpatroon, dat nog niet te zien is op onderstaande foto:



Enkel het lange gerstekorrel-motief is hierboven te zien.

Ik hou me zo dus wel bezig.

Ik heb ook vorige week mijn ravelry account eens echt in gebruik genomen. Ik had het al aangemaakt enkele maanden terug, maar veel verder was ik nog niet geraakt.
Moest je daar ook een account hebben of willen, geef ik althans hier de link naar mijn profiel daar.
Voor degenen die ravelry nog niet kennen: het is een social network site, maar volledig rond het thema van haken en breien opgebouwd. Je moet een account hebben om erop te kunnen, maar dat is volledig gratis en vraagt niet veel tijd ook.
Het voornaamste wat je er kunt doen is je eigen projecten bij houden, zoeken naar patronen - er staan er duizenden op - , zoeken naar ideeën en inspiratie, en er is een forum natuurlijk ook, waar je terecht kunt met al je vragen.
Ohja, en er zijn veel verschillende groepen rond allerlei interesses of gemeenschappelijkheden met allemaal hun eigen forum.

http://www.ravelry.com/people/blueberrymint

deze link zou je naar mijn account moeten leiden als je bent ingelogd en anders zoek je gewoon eens op de gebruikersnaam blueberrymint .

Deze update is wel lang genoeg, me dunkt.
Ik ga maar weer aan het breien ;) .
En er is nog een hopelijk leuke studio ghibli animé die op me wacht. (nl. prinses mononoke).

minty

=^..^=

Platte rust

Ja hoor, nog steeds platte rust natuurlijk, dat gaat niet meer veranderen tot week 36.

Gisteren bij de gynaecoloog bleek ik ondertussen al 2 cm opening te hebben. Aangezien ik toch mooi mijn rust heb gehouden en de weeënremmers heb geslikt, is dit dus niet zo'n goed teken. De gyne twijfelde nog om me al maar direct te laten opnemen, uit veiligheid.
Met die 2 cm opening en al die druk die er al op staat, is de kans namelijk groot dat de vliezen vroegtijdig scheuren.

Maar voorlopig ben ik toch nog naar huis gestuurd, al zal ik wel de pillen ook snachts moeten doornemen nu. Dit om de weeënremming wat constant te houden. Dus nu 24 op 24 elke 3 uur minstens eentje slikken. Ik zal het maar als oefening zien voor tegen dat ze er is en ik ook niet zal kunnen doorslapen ;) .

Mocht het toch niet gaan, mag ik me altijd laten opnemen in het ziekenhuis. Dan heb ik tenminste constante controle en dan kan ik aan de baxter (infuus), waarmee ze de dosis makkelijk kunnen verhogen als het nodig is.

Misschien of waarschijnlijk komt het daar nog wel van. Tenslotte is het nog 9 weken voor ik die week 36 grens haal en het ukje blijft groeien natuurlijk, dus de druk zal er niet minder op worden.

Maar we zien wel, dag per dag.

Voor de rest heb ik ondertussen al een vrij goed beeld van wat ik allemaal nodig heb. Maar echt veel hebben we nog niet in huis.
Het bedje staat hier al, maar nog wel in de doos. En enkele kleertjes zijn er, hoewel ze denk ik allemaal wel te groot zullen zijn. Maat 52/56 is tenslotte maar slobberig op een kleintje dat waarschijnlijk iets van een 44 cm zal zijn :p .
Maar ach, ze groeien er wel snel in.
De draagdoek hebben we natuurlijk ook.
En binnenkort komt mijn moeder allemaal spullen brengen die ik krijg van een collega van haar. ^^ Daar zou ook een maxi cosi bij zijn, maar ik zal wel zien.

Een geboortelijst gaan we waarschijnlijk niet leggen. Ik heb er lang aan getwijfeld, maar het is te moeilijk om een winkel te vinden die goed voor iedere mogelijke cadeaugever te bereiken is en toch dingen hebben die mij ook aanstaan.

Dus ik laat het liever maar allemaal een verrassing zijn. De enigste vereiste die ik de mensen zou meegeven, is dat we een zeer sterke voorkeur hebben voor ecologisch verantwoord, fair trade, biologisch of tweedehands. (die tweedehands vooral uit ecologisch oogpunt, ik vind het maar zonde om nieuwe dingen te nemen als er nog perfect bruikbare bestaan.)

Ik ga me hier eens op mijn andere zij draaien met een boek.

=^..^=

vrouwenluiers en het eeuwige rusten

Ondanks mijn voornemen deze blog vaker te updaten, is daar nog niet veel van in huis gekomen. Misschien heb ik wel een goed excuus, misschien ook niet.

Eerst kwam het er maar niet van, dan had ik geen echte inspiratie, en nu is het moeilijk om te typen.

Vorige week bij mijn gynaecoloog bleek mijn baarmoederhals nog meer verkort en begonnen met openen, dus werd mijn verplichte rust direct nog rustiger gemaakt. Ik dien nu wat men noemt platte rust te nemen, kwestie van de zwaartekracht te overwinnen.
Ik hou het nu al een weekje vol, maar dien er zo nog 11 te doen. Deze week viel allesinds al goed mee, ondanks de gentse feesten die mij tarten.
Ik heb al wat bezoek gehad en dat helpt enorm, maar dat kan niet blijven duren.
En dan heb ik wel een laptop, maar typen terwijl je ligt is toch niet zo makkelijk als ik had gehoopt.
Nuja, ik zie wel hoe het loopt.

Praktisch is het natuurlijk lastig. Zo zou ik met Stijn naar het gemeentehuis moeten voor de erkenning van het ukje. Dit is vooral handig zodat hij het kraamgeld al kan aanvragen en bij de geboorte de geboorteaangifte kan doen. Maar hoe raak je op een gemeentehuis als je zoveel mogelijk platte rust moet houden?
Toch zal het moeten, neem ik aan, want de moeder moet toestemming geven en schriftelijk wordt niet altijd zomaar aanvaardt. phuh.

Voor de rest zijn de aankopen enzo ook wel lastiger. Ik ben al blij dat ik voor de luiers al eens in de winkel ben geweest waar ik ze zou willen kopen. Ik heb daar toen een goede uitleg van een uurtje gekregen en dat vergemakkelijkt het nu wel.
Ondertussen ben ik quasi zeker dat ik voor de strikluiers zal gaan. Noem me gek, maar in mijn ogen ziet dat er erg handig uit. Vooral het snelle drogen staat me aan. En voor de inleg kan ik nog vanalles gebruiken.



Dus nu moet ik me een lijstje maken en Stijn daarmee naar de winkel sturen :p . En natuurlijk hem niet laten vergeten een factuur te vragen voor de subsidies.
Andere aankopen zal ik wel meer met mijn moeder regelen.
Een collega van haar heeft trouwens een heel aantal babyspullen staan die ik zomaar mag hebben. ^^ jeej voor het tweedehands. Een box, een maxi cosi, een speeltapijt, en nog enkele dingen, ik zal het over een tweetal weekjes wel zien, dan komt ze ze brengen.

Het andere onderwerp van deze blog is het herbruikbare maandverband. Ik denk daar nu al zo lang aan om daar naar over te schakelen, maar ik stelde het steeds uit, vooral uit gemakzucht. Maar nu ik ukje in de katoenen luiers ga steken, is het niet meer dan logisch dat ik mezelf er dan ook maar in steek :p .

Momenteel heb ik natuurlijk enkel nog maar inlegkruisjes in huis gehaald. Maar binnenkort zal ik ook enkele kraam/nachtverbanden en de maandverbanden zelf aanschaffen. Die gaan nog goed van pas komen over enkele maanden en voor heel wat jaren :) .

Ik ben wel voor een wat duurder "merk" gegaan. Ik wou ze eerst zelf maken, maar zonder naaimachine is dat veel meer werk dan me lief is.
Dus ben ik maar de forums afgezuimd naar ervaringen van anderen en over de maandverbanden van MAM kwam ik heel wat positiefs tegen.
Ze zijn dus wat duurder, maar uiteindelijk is het voor zoiets ook leuk dat het tenminste goed zit (vroeger gebruikte men gewoon gevouwen doeken, maar die zaten niet zo aangenaam blijkbaar). Over de inlegkruisjes ben ik allesinds erg tevreden. Ze zitten beter dan de wegwerp. Nu heb ik wel een erg gevoelig huidje :p , zelfs de dure, zachte wegwerp irriteerden me gemakkelijk.
En ze blijven ook vrij goed zitten. Uit ervaringen op forums kwam ik tegen dat men dat van de Imse Vimse niet kon zeggen.



Bij zo'n verbanden hoort natuurlijk een waterdicht meeneemtasje bij. Dat mag ik ook niet vergeten

Ik hou het hier maar bij, ookal kan ik nog wel een heel deel vertellen. Over mijn draagdoek en de kleedjes die ik al heb. Over opvoedingstheorieën en ontwikkelingstheoriën. Over hersenontwikkeling en de mentale en sociale gevolgen daarvan. Over al die boeken die ik daar dus over lees (lang leve het moeten rusten ;) ). Over hoe ontzettend lief de mensen wel niet zijn :) . Over de dingen die ukje al gekregen heeft zoals het leuke cadeautje dat Maya haar 'zusje' gekocht heeft en de leuke mini pluche koalatjes die Rita (een chinese van Australië die hier een weekendje logeert) meehad. En over die verrekte cervixinsufficiëntie... daar zou ik ook wel wat over kunnen zagen.

Maar het wordt teveel. Daarbij werk ik aan een samenvatting van een heel aantal zaken, misschien dat dat voor de volgende post al wordt.

Minty

luiers: de zoektocht en beslissing

Als moeder in spé zijnde, dien ik me natuurlijk eens te buigen over het luierdilemma.

Ik wou sowieso herbruikbare, maar als je daarop begint te zoeken, vind je na een tijd het bos tussen de bomen niet meer.
Vele herbruikbare luiers tegenwoordig zien er wel lekker leuk en handig uit, maar ze zien er evenzo dik en onpraktisch groot uit (in mijn ogen). 'Moet dit nou echt', dacht ik dan.
Dus dan kwam ik de strikluier tegen en die beviel me al meer:
http://klein-spook.be/veelgestelde-vragen/hoe-doe-ik-een-strikluier-aan

Tot ik op een dag een leuk filmpje op youtube tegenkwam:

http://youtu.be/SM-di3a0XN4

Eindelijk had ik de ouderwetse manier teruggevonden online en ze bevalt me wel.
Simpel, voordelig, milieuvriendelijk, wast grondig en droogt snel. Waarom al dat chique gedoe tenslotte? Efficiëntie spreekt me meer aan. En het mag dan inefficiënt lijken om dat eerst te moeten vouwen en na gebruik te moeten wassen en drogen. Maar ik kijk ook naar de efficiëntie in de grote cyclus. Van winkel tot afvalberg.
Een leefbaar milieu helpen behouden is veel efficiënter dan het eerst allemaal kappot helpen maken om het dan te moeten herstellen, toch?

Daarbij zijn zo'n lappen stof makkelijk met de hand even te wassen als de stroom het zou begeven of de nood plots hoog is en de wasmachine niet snel genoeg, in tegenstelling tot die moderne, dikke herbruikbare exemplaren.

Ik heb dan ook wat verder gezocht en lang leve het internet, want ik vond een fantastische site met alles wat ik nodig had erop:

http://fernandfaerie.com/frugaldiapering.html

Ik doe het persoonlijk dan wel niet voor het geld, maar voor het milieu, maar in alle geval vind ik hun uitleg wel duidelijk. "Back to basics".
Al denk ik toch ook wel wat superhandige tetradoeken aan te schaffen. Die absorberen zo fantastisch en zijn gelukkig ook te vinden in biokatoen.
Verder denk ik ook om de overbroekjes gewoon te kopen. Ik hou me niet graag bezig met wol, het irriteert me. Maar wol is wel een ideale stof voor een overbroek, het is goed absorberend en wordt gebreid dus is mooi aansluitend. Daarbij is het ook zo handig isothermisch, in de winter houdt het warm en in de zomer koel. (schapen hebben wel degelijk liever hun vachtje in de warme zomerdagen ;) gelukkig voor hen groeit het aan.)

Verders lijken die strikluiers me ook niet slecht, maar ik zie het niet zitten om me met lastige linten bezig te houden. Al is het nog een mogelijke optie, dus wat we uiteindelijk besluiten, zal ik bloggen in het vervolg op het luierverhaal:

luiers: de praktijk. ;)

En daarmee besluit ik dit schrijfsel dan ook.

=^..^=

Minty

Wederkeren

Deze blog was eventjes in de vergetelheid geraakt. Grotendeels uit inspiratie-tekort.

Ik ben wel bezig... maar waarom erover bloggen? dacht ik dan.

Maar nu ik zwanger ben en merk dat vele medezwangeren nog steeds voor de traditionele (en milieuonvriendelijke) opties gaan, dacht ik dat het toch nuttig kon zijn om te bloggen over hoe ik een beetje milieuvriendelijker tracht te zijn.
kwestie van anderen te inspireren, en misschien vice versa.

Om direct van start te gaan:

Het eerste dat ik besliste, was om hierna geen kinderen meer erbij te maken. Dit gaat enorm moeilijk zijn en ik weet niet eens of het wel lukken zou. Was adopteren maar stukken makkelijker dan dat het nu is...
Een huis vol kinderen lijkt me zo leuk ^^ .
Maar allesinds is geboortebeperking een enorme winst voor het milieu, zeker in deze tijden van extreme overbevolking.
Ik heb altijd die regel van maar 1 kind in China fantastisch gevonden, misschien hard voor sommigen, maar toch fantastisch en zo noodzakelijk.
Verder zonder kinderen kon ik niet, dus nog eentje voor mezelf kon ik niet laten. (adoptie had ik anders ook wel gewild, maar tja... dat moet je alletwee willen en het is een lange,dure en moeilijke weg)

Voor de rest tracht ik in alles wat ik doe toch te bedenken of er geen milieuvriendelijkere optie is en of die past in de situatie. Ik ben ook niet perfect hierin (zoals sommige milieufreaks wel lijken te zijn), dus af en toe zondig ik even uit gemak.
Ik ben ook niet direct een newbie op dit vlak en tracht al van kinds af aan beetje bij beetje dingen groener aan te pakken. Misschien dat ik daardoor al voor wat extremere opties ga soms, al is dat bediscussieerbaar :p .

Creatief bezig zijn tussendoor doe ik ook nog steeds, waarmee ik vooral allerlei handwerken bedoel. Creatief is zo'n algemeen woord waar heel veel onder past natuurlijk.
Ik tracht vooral mijn handigheid te oefenen om dat te kunnen gebruiken voor als het eens nodig is, je weet maar nooit. Veel vaardigheden zijn tenslotte multi-inzetbaar.

In alle geval: Ik ben terug en tracht nu toch wel even te blijven.

Zodirect volgt er al een tweede blog met mijn pamperverhaal.

Groetjes,

Minty =^..^=

creatiminty

^ Goedkope woordspeling, niet?

Ik vond niets beters om dit bericht mee te titelen.

Het gaat over dat aspect van mij dat graag creatief bezig is. Een aspect eigen aan de soort mens. Hoe oncreatief iemand zichzelf ook vind, een mens creëert in elk geval wel.

Ik ben feitelijk vooral graag bezig. En als dat bezig zijn, leidt tot iets dat ook nut heeft, dan voelt dat ook goed.

Nu, om ter zake te komen:

Buiten dat ik mezelf allerlei kleinigheidjes aanleer, zal ik nu ook van mijn moeder enkele dingen gaan bijleren.

Ik heb namelijk met mijn moeder afgesproken te leren naaien (uit eigen wil). Het lijkt me leuk en handig om zelf mijn eigen kleding te kunnen maken, allesinds toch grotendeels. En aangezien mijn moeder tenslotte een naaister is (en naar mijn mening ook een hele goede), is er geen betere manier voor mij om het te leren dan van haar.

Als kind had ik er een vooroordeel bij en dacht ik dat het niets voor mij is. Maar met ouder worden trekt het me toch steeds meer aan. Het is een van die weinige skills die ook een nut hebben. Een goed gemaakt kledingstuk heeft nu eenmaal meer praktische waarde dan een over het hoofd getrokken aardappelzak. bij wijze van spreken.
Kleding die goed zit, zit niet in de weg en levert een nut.

Ik zou ook graag leren huizen bouwen... maar dat is al wat een moeilijkere skill om zomaar even bij te leren. Zeker voor iemand die grotendeels uit het schoolsysteem geband is.

Daarbij ben ik graag met fijne motoriek zaken bezig, ze ontspannen mij. Wie weet... misschien dat ik daarin wel een job vindt die mij bevalt.

Dat kan enkel de toekomst uitwijzen.

Het doel van deze blog is allesinds meer in de richting van schoonheid creëren. Het is 1 aspect uit mijn leven, dat ik hier meer in de verf zou willen zetten.

Dus de volgende blogs zullen gaan over wat ik allemaal leer kennen en wat ik allemaal maak op dat vlak.

De creatie van minty wonderland in de realiteit.

Het is tijd dat mijn dromen meer worden dan enkel dromen, nu ik de vrijheid heb gevonden om dat te doen.

=^..^=

Socialistisch en helper

Minty is back. Back here in any case.

Wat minty zoal gedaan heeft sinds de laatste post? Dat weet ze zelf ook niet zo precies meer.
Ik ben een gebreveteerd ehbo-helper nu en wil graag verdere opleidingen hierin volgen. Met natuurlijk als doel om daarmee te kunnen helpen.
Bij het rode kruis. (lekker neutrale organisatie)

Ik heb er pas voor geïnformeerd dus momenteel ben ik nog jobloos.

Ik kijk ook af en toe eens rond voor een betalende job, maar daar ben ik nog niet klaar voor. Ik heb geen zin om me te wringen in een opgelegd keurslijf als dat er uiteindelijk maar voor zou zorgen dat ik eruit barst.

Ik plan anders wel eens een interim te bezoeken, een korte job zie ik nog wel zitten. Ik ben bang voor de intellectuele kwelling. Waarmee ik verveling bedoel (en niet een of ander hoge dunk die ik van mijn eigen capaciteiten zou hebben.)
Niemand verveelt zich graag.
Er is enkel een verschil tussen mensen wanneer ze zich juist beginnen te vervelen en bij mij ligt die grens heel laag. Het is frustrerend. Ik tracht mezelf erop te trainen.

Ik hou me allesinds goed bezig thuis. Vervelen doe ik me niet. Maar ik mis vreemd genoeg de opgelegde taken die werkende mensen hebben. Het gevoel van weten wat je te doen staat als je des ochtends opstaat.
Het enige dat ik meestal te doen heb is uitzoeken wat ik ga doen. En dat bevalt me wel, maar ik wil ook iets te betekenen hebben voor anderen.

De rede ook waarom ik de laatste tijd het socialisme veel meer aan het bestuderen ben.
Het is het gedachtengoed dat me ook inspireert om toch een job te zoeken al is het maar interim en/of halftijds.
In deze tijden van verval en overwinning van de aasgieren (zoals Bart de Wever) is daar wel een noodzaak aan. Misschien komt de tijd er eindelijk weer aan voor een alternatief, hopelijk blijvend dan... en dan wil ik daar klaar voor zijn. Om één van de nodige goed geïnformeerde steunpilaren te kunnen zijn om een nieuwe maatschappij op te kunnen bouwen.

Ik ben een sterk bewonderaar van China... ^^ (dat ga ik nooit ontkennen)
Enja ik ontken de scherpe kanten eraan niet, maar een keuze tussen Amerikaans Kapitalisme of Chinees Socialisme... De ratio zal me dan altijd leiden tot het laatste.

Ik ben te materialistisch van gedachten om me ooit te willen bekeren tot een dergelijk laag idealistisch standpunt als de amerikaanse kapitalist.

Ik klink te giftig... :) Dat is niet zo sterk bedoeld. De kapitalist ansich bedoelt het naar het schijnt wel goed met de gewone werkmens... maar ik vind dat eerlijk gezegd een lachwekkende gedachte. Zoiets kan in mijn ogen enkel beweerd worden door een kapitalist die het kapitalisme niet goed kent of door diegene die iets te verbergen heeft. En meestal gaat het om het laatste natuurlijk.

Ik ben gefrustreerd. Sorry daarvoor. ^^ Ik dien mezelf beter te beheersen, niemand heeft baat bij lege beschuldigingen.

Een onnodige frustratie dus zegt mijn verstand. En mijn hart weet dat wel.
Ik moet toegeven dat het moeilijk is om even de idealistische denkgewoontes te verbannen uit mijn ik... zoiets vraagt tijd.

Voor verdere nieuwigheden die meer passen bij het doel van deze blog, start ik zo wel even een nieuw bericht.

Minty
=^..^=