Als moeder in spé zijnde, dien ik me natuurlijk eens te buigen over het luierdilemma.
Ik wou sowieso herbruikbare, maar als je daarop begint te zoeken, vind je na een tijd het bos tussen de bomen niet meer.
Vele herbruikbare luiers tegenwoordig zien er wel lekker leuk en handig uit, maar ze zien er evenzo dik en onpraktisch groot uit (in mijn ogen). 'Moet dit nou echt', dacht ik dan.
Dus dan kwam ik de strikluier tegen en die beviel me al meer:
http://klein-spook.be/veelgestelde-vragen/hoe-doe-ik-een-strikluier-aan
Tot ik op een dag een leuk filmpje op youtube tegenkwam:
http://youtu.be/SM-di3a0XN4
Eindelijk had ik de ouderwetse manier teruggevonden online en ze bevalt me wel.
Simpel, voordelig, milieuvriendelijk, wast grondig en droogt snel. Waarom al dat chique gedoe tenslotte? Efficiëntie spreekt me meer aan. En het mag dan inefficiënt lijken om dat eerst te moeten vouwen en na gebruik te moeten wassen en drogen. Maar ik kijk ook naar de efficiëntie in de grote cyclus. Van winkel tot afvalberg.
Een leefbaar milieu helpen behouden is veel efficiënter dan het eerst allemaal kappot helpen maken om het dan te moeten herstellen, toch?
Daarbij zijn zo'n lappen stof makkelijk met de hand even te wassen als de stroom het zou begeven of de nood plots hoog is en de wasmachine niet snel genoeg, in tegenstelling tot die moderne, dikke herbruikbare exemplaren.
Ik heb dan ook wat verder gezocht en lang leve het internet, want ik vond een fantastische site met alles wat ik nodig had erop:
http://fernandfaerie.com/frugaldiapering.html
Ik doe het persoonlijk dan wel niet voor het geld, maar voor het milieu, maar in alle geval vind ik hun uitleg wel duidelijk. "Back to basics".
Al denk ik toch ook wel wat superhandige tetradoeken aan te schaffen. Die absorberen zo fantastisch en zijn gelukkig ook te vinden in biokatoen.
Verder denk ik ook om de overbroekjes gewoon te kopen. Ik hou me niet graag bezig met wol, het irriteert me. Maar wol is wel een ideale stof voor een overbroek, het is goed absorberend en wordt gebreid dus is mooi aansluitend. Daarbij is het ook zo handig isothermisch, in de winter houdt het warm en in de zomer koel. (schapen hebben wel degelijk liever hun vachtje in de warme zomerdagen ;) gelukkig voor hen groeit het aan.)
Verders lijken die strikluiers me ook niet slecht, maar ik zie het niet zitten om me met lastige linten bezig te houden. Al is het nog een mogelijke optie, dus wat we uiteindelijk besluiten, zal ik bloggen in het vervolg op het luierverhaal:
luiers: de praktijk. ;)
En daarmee besluit ik dit schrijfsel dan ook.
=^..^=
Minty
Geen opmerkingen:
Een reactie posten