voor de show

Omdat ik even wat ontspanning nodig had, vul ik deze ruimte met wat screenshots van mijn nieuwe virtuele werkruimte. Ik heb al een heel aantal voordelen ontdekt van het open-source wereldje. Zoals gemakkelijk annoteren in pdf's, jeej, met het programma Xournal dat je op de eerste screenshot ziet gaat het bv.,maar persoonlijk vind ik Jarnal of notelab nog beter en die werken trouwens ook onder windows (en mac), aangezien het in java geschreven is.



even goedendag zeggen.

Wat je onderaan mijn scherm ziet (op de tweede taakbalk dus) is om van desktop te switchen, je kunt namelijk in plaats van 1, een aantal desktops hebben, feitelijk zoveel je er zelf wil. Het is iets dat al een heel aantal jaren standaard gebruikt wordt bij linux, wegens het gebruiksgemak. Ik vind het allesinds zeer handig om je werkruimte overzichtelijk mee te houden. Een functie die ik toch wel erg miste onder windows. Zo blij dat er geen rede meer is om bij windows te blijven voor mij =D . Feitelijk heeft niemand meer echt een rede, behalve de gewoonte dan. (veel programma's voor windows werken met behulp van 'wine' onder linux, zo heb ik een (oud) windows spel masters of olympus geïnstalleerd en i-tunes (de versie voor windows))

De looks van linux-os'en kunnen ook best wel heel mooi gemaakt worden of tenminste gemaakt naar eigen wens. Daar is eagle mode wel een extreem voorbeeld van ^^ , maar lijkt wel leuk, al is het zwaar voor je pctje.

De voordelen van vrije source-code is dat er zoveel creativiteit in te vinden is.

Onderstaande gui zullen fans van fantasie-mods wel leuk vinden:



en dit doorzichtige effect (wat al een tijdje was te vinden voor linux) zullen de windowsgebruikers nu ook wel kennen:



nuja, niet zo heel interesant, er zijn er veel mooiere te vinden, of handigere, maar looks aren't everything offcourse. Wat linux goed maakt, is meer dan dat alleen :) .

Bv.: met een gewoon basis uiterlijk linuxje als ik heb, kost heropstarten minder dan een half minuutje, en ik zou het nog sneller kunnen laten gaan, maar voor mij is dat onnodige luxe en daarbij is heropstarten vrijwel nooit nodig onder linux. [opstarttijden van ment-to-be-portable-and-powerful laptops zijn meestal wat trager dan met desktop computers of netbook-achtigen, de laatsten hebben ofwel meer power ofwel minder zware OS]

Misschien als de lessen beginnen dat ik me ga bezighouden met een snelle-opstart versie om vlug te kunnen beginnen noteren en lang te kunnen doen op 1 batterijlading. Een keuze die ik tenslotte niet echt had onder windows.

Over lessen gesproken: zeer binnenkort is het het toelatingsexamen. Namelijk dinsdag 31 augustus... En dan een weekje later op 7 september zal ik weten of ik dit jaar kan beginnen of volgend jaar zal moeten terugkomen.

Hoewel ik er vrij veel vertrouwen in heb, ben ik toch gestressed en faalangstig. Ik ken mijn wiskunde en bio voldoende om daarmee al bijna de helft van de nodige punten te halen. mijn kennis chemie is ook al goed heropgefrist. Enkel Fysica heb ik nog niet naar gekeken. Mede omdat er toch een mooi uitgebreid formule-blad bij het examen zit, waarmee je al enkele vragen mee kunt oplossen zonder voorkennis.

Toch ... ik zou natuurlijk pas zeker zijn, moest ik alles kennen, wat niet het geval is. Dus wordt het hopen dat ik voldoende ken. De voorbeeldvragen kunnen oplossen zegt niets, want de druk is niet te vergelijken. En dat is uiteindelijk wat voornamelijk zal bepalen of ik zal slagen of niet: de faalangst en ook wel mijn tendens om stomme fouten te maken door te vlug te willen zijn (een belangrijk woordje niet lezen of verkeerd of een getal waardoor een hele berekening anders is).

Ik vraag me af waarom ik plots zoveel stress en faalangst heb en me er zoveel van aantrek. Terwijl ik daar vroeger nooit last van had en me feitelijk eigelijk ook nooit echt interesseerde in het slagen voor een test of niet. Is dat hoe het is als men zijn dromen achterna gaat desondanks het gefaal van de verkeerde keuze's in het verleden?

Achja, ik ga me proberen er over te zetten. Niet denken aan de fouten van gisteren, terwijl er nog zoveel mogelijkheden in de toekomst schuilen. (peptalk)

De self-fulfilling prophecy regel in acht genomen, wil ik enkel nog mezelf zeggen dat ik het kan en ga halen en dat ik over een goede week me zal kunnen gaan inschrijven voor mijn droomopleiding, om eindelijk richting mijn droomjob te kunnen gaan en zo uiteindelijk andere mensen hun levens aangenamer te kunnen maken.

Ik moet, ik zal, ik kan, ik wil!

Minty-power
(powered by linux-mint since 2010 ) ^^

Mintybeestje gaat naar mintywonderland

Sinds ik een tweetal weken geleden windows 7 geïnstalleerd had om het eens te bekijken, begon ik me steeds meer te realiseren dat er echt geen rede meer te bedenken was voor mij om nog langer windows te gebruiken.

Vandaar dus eindelijk de stap voor mijn tabletje (dat ik mintybeestje gedoopt had) naar linux. Ik wou het normaal al van het begin, maar feit was toen dat de digitale pen van mijn laptop niet zo goed ondersteund was onder linux. Daarbij waren er 3 jaar geleden nog wat probleempjes met juiste weergave van de microsoft documenten in openoffice.

Nu zijn al die dingen al lang vergeten kinderziektes. Linux is windows ruimschoots aan het voorbijsteken in gebruiksgemak... Dus... zoals ik al zei: ik vind geen enkele rede meer om me aan die windows te blijven irriteren.

Ik heb dus zonet linux geïnstalleerd. Maar een goede 2 minuten voor ik aan deze blog begon: en kijk toch hoe mooi?



Dit is de nog onveranderde linux-mint distro zoals hij wordt geïnstalleerd. Wat 3 jaar geleden eerst nog een halfuurtje tijd koste om de wifi en al de drivers en dergelijke in orde te krijgen, werkt nu meteen al zonder moeite... jeej!


Ik heb enkel nog even mijn favoriet browsertje gedownload en geïnstalleerd (onder de meeste linux-distributies zit er standaard firefox, maar ik gebruik zelf liever chrome momenteel).
Voordeel van chrome: al mijn bladwijzers worden gewoon na inloggen met mijn gmail account gebackuped online. Zo hoef ik me daar al geen zorgen over te maken.

Moest je je toevallig afvragen voor welke linux-distro ik dan gegaan ben: "Linux mint" natuurlijk ;) . Wat feitelijk ubuntu is maar dan frisser.

allesinds heb ik gemerkt dat mijn pennetje (wacom dus) al direct werkt 'out of the box'. Misschien dat de drukgevoeligheid nog niet geactiveerd is, dat zal ik zo te weten komen. Al bij al ben ik al blij verrast, zo moeiteloos dat dat tegenwoordig gaat.

Ik ben nu ook weer niet zeer ervaren in linux, maar toch ervaren genoeg om al een aantal basisgrepen te kennen. en het lastige installeren van vroeger (in de kernel) is grotendeels versimpelt met een handige gui. Al kun je voor een aantal dingen nog steeds niet rond die kernel, maar ik denk dat een echte linux-leek er niet mee hoeft te maken te hebben. Net zoals je in windows normaal ook niet meer de ms-dos control - of is het ook kernel? - gebruikt.

anyhow:

minty is happy with mintybeestje in linux-wonderland beland. And we're here to stay.

My candy-coloured-fingernails-philosophy

And when I look outside, watching those raindrops fall softly on the streets below. I should indulge myself in their sweetness, in the beauty they represent. I should go outside and take it inside. Take myself back to those days... those days too far away.

I have a strange hunger for emptiness and fulfilment at the same time. I wanna feel lost but have a goal... all at the same time.

I'm wondering this while I watch my candy coloured fingertips wander around my keyboard. Typing in all these words that don't mean much, but say so many things.

All the while the rain keeps falling, down,... I imagine it going over my face like little tears in a never-ending stream. I imagine it washing away all my sorrows. Cause lets face it, there's no time for sorrows and pain.

In a awkward attempt to make sense of this life, we often loose ourselves in believes. We believe we know, we believe we exist, we believe there is more, we believe there is less. But in the end, there is only that: believe. And when we finally stop breathing, it will go away like that last bundle of air leaving our body.

So I believe I can become someone, does it matter at all if I will become someone? No off course not, only the road to it, counts and it counts only for me and only for the time that there's a me.

I hear the busyness of daily life coming through the sounds of the weather and I remind myself of the everyday tasks that lie ahead.

I need to study,
I need to get up and shower,
I need to go to the store and buy things to fill our life's and stomachs with,
I need to live this life, while it lasts.

But stopping to think about it... once in a while... feels good.

Kopen en Behagen

Daar in de verte, over het water, zie je Zweden.

Zo zie je twee ruggen, 1 van ik en 1 van hem.

Aan de storebaelt-brug

Zoals in vorige bericht gezegd, zou ik in het eerstvolgende het eens over iets anders hebben dan studies.

Gelukkig voor mij heb ik de ideale stof met zelfs het nodige beeldmateriaal om dit gezegde in vervulling te laten gaan.

Begin deze week hebben we namelijk een kort reisje naar Copenhagen gedaan. Met de auto heen over een grote brug, vanuit copenhagen ook nog een dagtripje zweden gedaan, en dan via de ferry terug naar huis.

Er valt daarover niet zoveel te vertellen. Het is zoals zoveel dingen in het leven iets dat is te beleven. Het beleefbaar schrijven is niet altijd weggelegd voor mij.

Al bij al was ik niet zo onder de indruk van denemarken. Misschien omdat het zo lijkt op wat we gewoon zijn?

Schotland heeft mij veel meer kunnen behagen. Natuur en bergen waarin vele geheimen kunnen wonen.

Het was wel mooi, maar plat landschap toont minder uitnodigend voor ontdekking en avontuur.

Verder heb ik het nog een beetje moeilijk om mijn studie terug goed op te pikken. Ik heb alweer wel wat gedaan, maar ik kom niet aan mijn 2 uur.

Vanaf morgen er weer streng tegenaan (morgen pas omdat vandaag al bijna gedaan is).

Ik krijg in elk geval nog steeds de kriebels bij het idee van een job in de geneeskunde. Dat is al positief. De motivatie blijft zeer hoog. Yay! :)

vlees eten

Ik ben zelf voor een viertal jaar al vegetarier geweest. Op mijn veertiende had ik allerlei info in de bib tegengekomen over vegetarisme en eveneens wou ik actief iets doen tegen dierenleed. Dus besloot ik vegetariër te worden.

4 jaar nadien leerde ik dan mijn huidige vriend kennen en hoe het juist gekomen is weet ik niet, maar geleidelijk aan kroop er weer vlees en vis in mijn eten.
Vorig jaar werd ik het weer wat beu en ging zoeken waar ik weeral op moest letten als vegetariër. Tijdens die zoektocht op internet kwam ik allerlei info tegen over de nadelige effecten van vlees en vis eten.

Een echte aanrader is daarbij onderstaande documentaire, hij is lang en in het engels, maar als je engels goed genoeg is zou ik het toch sterk aanraden. Als jouw gezondheid je intereseert natuurlijk :) .



De lijst van goede informatie hierover is eindeloos. Even googlen brengt al heel wat boven water en ook in de bib staat heel wat.

Allesinds een vleesloos leven voor mij nu. Of we moesten eens in hongersnood tijden komen natuurlijk.

=^..^=

Sushi... me love maki

Om deze blog te openen spring ik al direct op een onderwerp met een vissengeurtje aan.

Sushi!



Het maken hiervan is zo gemakkelijk:



een velletje nori, een laagje rijst, een gepaste vulling en dan rollen maar.

De gemaakte rollen nog in hapklare stukken snijden en klaar.



Een snelle lekkere simpele maaltijd. Ik vind het allesinds lekker.



en de rijst: Dat is japanse kortkorrel rijst, die kook ik even snel (20 minuten) op een vuurtje en is nog niet mislukt geweest tot nu toe.

korte blog, weinig woord, veel zeg,

groetjes

=^..^=